Bangkok

We hebben nog zo goed als een hele dag in Bangkok, en daar willen we optimaal gebruik van maken. Geen getreuzel 's ochtens, en we zitten voor acht uur aan de onbijttafel. En dat is maar goed ook, want wanneer we een uurtje later vertrekken zit de ontbijtruimte bomvol, en is het wachten voor een plaatsje. Opvallend veel gezinnen met kinderen trouwens.

De jongens mogen het vervoermiddel kiezen en ze verkiezen een tuktuk boven een taxi of de lijnboot. Op straat houden we een tuktuk aan en na het verplichte onderhandelen over de prijs zijn we vertrokken. Het is al enkele dagen geleden dat we een tempel hebben bezocht en daar is Bangkok the place to be voor. De stad heeft drie belangrijke historische heiligdommen. Eentje daarvan, Wat Phra Kaew hebben we vorig jaar bezocht samen met het voormailige koninklijk paleis. De twee andere, Wat Pho en Wat Arun, doen we vandaag.

We worden afgezet voor Wat Pho, een site met meerdere tempels, waaronder eentje met de grootste liggende Budha (al is het niet duidelijk of dat van heel Thailand is of van Bangkok alleen). De Budha is 46 meter lang, en 15 meter hoog.
Het is merkelijk warmer in Bangkok dan gelijk waar we de afgelopen weken zijn geweest. We drinken veel meer (in de toegangsprijs zit zelfs water inbegrepen) en we zweten ons te pletter.

Na het bezoek aan Wat Pho steken we de rivier over met de boot naar Wat Arun, maar niet voor we vlees op een stokje hebben gekocht voor de jongens. De overtocht duurt amper een paar minuten. Er varen heel veel boten, het zou ons niet verbazen mocht er af en toe eens een aanvaring gebeuren.

Wat Arun heeft een prachtige toren die versiert is met figuren van stukjes gebroken porselein, en je kan erop. Na 3 behoorlijk steile trappen staan we boven en hebben we een mooi uitzicht op de stad en de rivier. Louis durft niet goed meer naar beneden maar uiteindelijk lukt het wel. Eigenlijk zou je deze toren moeten komen bekijken rond zonsondergang maar ook al is het hier redelijk vroeg donker, rond dat uur zitten wij met hongerige, vermoeide kinderen dus de zonsondergangen zijn aan ons voorbij gegaan tijdens onze reis.

Na een ijsje, wat spelen met poezejongen (eerste opmerking van Louis wanneer hij een kat ziet is dat ze een volledige staart heeft, dat nadat we eerder een poes hebben gezien zonder staart) en duiven, nemen we de boot terug naar de overkant. We wandelen richting Chinatown en komen terecht op een electronica markt. Louis begint aan zijn dutje, dus na een half uurtje besluiten we terug te gaan naar het hotel.

Daar aangekomen eten we onze laatste Thaise maaltijd, we kiezen voor de typische maaltijdsoep Tom Yam. Voor de jongens vragen we een sandwich ham and cheese without the cheese en we zijn niet verbaasd wanneer er sandwiches met enkel kaas worden gebracht :).

We nemen nog een duik in het zwembad, en dat doet hier echt deugd met de warmte, voor we ons gaan klaarmaken voor het vertrek. We hebben geregeld dat we de kamer hebben tot 18 uur, wanneer we een taxi nemen naar de luchthaven.
Dat zou ongeveer 45 minuten rijden zijn, tijdens de spits misschien een uur, maar we doen er meer dan anderhalf uur over. Nog niet lang genoeg voor paniek, maar veel langer had het niet moeten duren! Zo zien we dan toch eens de zon ondergaan, boven Bangkok.
Het verkeer in Bangkok is zot, waar er drie rijstroken zijn maken ze er vijf, zonder de brommertjes mee te tellen. Hier rijden is nog iets anders dan in het Noorden van Thailand zoals wij hebben gedaan.
De jongens amuseren zich geweldig goed door gekke snoeten te trekken naar mensen in andere wagens (die volop gezichten terug trekken), en door de gekke snuif die de taxichauffeur af en toe maakt na te doen, tot Louis in slaap valt...