Bangkok

We beginnen de dag aan het zwembad. Om op tijd te zijn voor de vlucht van Phitsanulok naar Bangkok hoeven we niet voor de middag te vertrekken. Hoewel er nog veel moois te zien is in Sukhothai kiezen we voor enkel uren rust.
Wanneer ik aan het zwembad kom staan de heren aan de kant te kijken naar iets in het water. Blijkt het toch weer geen slang te zijn (ook gisteren zagen we er nog een grote de weg oversteken vlak voor de auto). Nadat dit exemplaar klaar is met zijn zwempartij is het onze beurt!

Rond de middag vertrekken we voor de laatste rit met de auto. Phitsanulok ligt niet ver van Sukhothai, na een uurtje rijden zijn we er. Het kost ons dan nog een uur voor we de luchthaven vinden. Wanneer we de weg vragen aan een soldaat wijst die naar links maar zegt wel dat we rechts moeten, de verwarring is compleet maar uiteindelijk komen we aan bij een uitgestorven luchthaven (ik zei ook dat het er uitgestorven uit zag en Emiel was direct ongerust, hij vroeg of iedereen gestorven was...).

In het kantoortje van Budget verwachten ze ons al. We vermoeden dat er hier zelden een auto wordt binnengebracht en dat ze hier dus veel tijd hebben om de controle te doen. We hebben helemaal niets van schade veroorzaakt, en er zit een pak modder op de auto die eventuele krassen goed verstopt maar je weet nooit. Maar niets daarvan, op minder dan 10 minuten tijd zijn we rond.
Voor ons gebeurt de inlevering met gemengde gevoelens want het lijkt alsof we die zalige vrijheid kwijt gaan zijn, we zullen wat meer 'geleefd' worden want dat is nu eenmaal zo als je kant-en-klare trips boekt om ergens te geraken. Maar lang duurt dat gevoel niet, we gaan weer andere avonturen tegemoet.

Verder valt er niets anders meer te doen dan te wachten op de lege luchthaven. Zelfs de verlichting is gedoofd, en de enkele winkeltjes die er zijn, zijn gesloten, op eentje na. We hebben nog niet gegeten, dus het wordt een lunch met chips en koekjes.
Stilletjesaan komt de luchthaven toch tot leven, en wanneer we aan boord gaan blijkt het vliegtuig tot onze verbazing volledig vol te zitten. Het is een klein vliegtuig met propellers, en de jongens vinden het super. Ze blijven vliegen geweldig vinden, Louis verkondigt vol trots dat hij dat wel durft! En Emiel houdt mijn hand vast en zegt stoer dat ik geen schrik moet hebben :).

we zijn er snel en op de luchthaven in Bangkok aangekomen is het eerste wat we doen een depot zoeken waar we een tas kunnen achterlaten. We hebben spullen genoeg die niet mee moeten voor de laatste etappe van onze reis. Lange broeken, truien, schoenen, ... hebben we tot nu toe niet nodig gehad en we hopen maar dat dat de laatste week van zon, zee en strand ook het geval gaat zijn. Wanneer we terugkomen van Koh Samui landen we op dezelfde luchthaven en kunnen we de tas zonder moeite weer oppikken.

Morgen heel vroeg vliegen we opnieuw, we hebben daarom een kamer geboekt in een hotel op de luchthaven. We eten nog iets en dan is het bedtijd want om vijf uur moeten we eruit! Met de typische luchthaven geluiden in de verte vallen we al gauw in slaap...