Sukhothai

Op veel plaatsen in Thailand heb je gratis WIFI, in zowat elke hotel of guesthouse, in restaurantjes en zo ook op de luchthaven. Terwijl we wachten op onze vlucht van Phitsanulok naar Bangkok schrijf ik het reisverhaal van gisteren.

Al zijn de jongens elke ochtend vroeg wakker, echt vroeg zitten we nooit aan het ontbijt. Maar vandaag wel, want we gaan Sukhothai bezoeken, Thailand's meest indrukwekkende werelderfgoed naar het schijnt. Gezien de naar ons gevoel hoge temperaturen willen we vroeg op de fiets zitten, want we kiezen nog eens voor dagje op een tweewieler.

Volgens de receptioniste van ons 'resort' is het te ver om te wandelen met de kids, dus we nemen de auto voor wat eigenlijk een belachelijke 500 meter blijkt te zijn. We droppen opnieuw een kilo of vier was af en we gaan naar een fietsenverhuurzaak, zo zijn er hier hopen. De tuktuk drivers doen hier vast geen goede zaken. Voor minder dan een euro per fiets per dag huren we twee fietsen, die wel kinderfietsen lijken. Ze hebben allebei een soort zitje achteraan, vergelijkbaar met dat van een brommer. Voor Louis betrouwen we dat nog niet, die zit geen seconde stil, dus we nemen één van de twee fietsen die ze hebben met ook een stoeltje vooraan. Louis vindt het erg leuk. Zijn voetjes moeten in een rekker boven het voorwiel, bij ons zou het de veiligheidscontrole niet overleven, maar deze keer doet hij wat we vragen en houdt hij zijn voetjes mooi op hun plaats.

Old Sukhothai was gedurende de 13de en de 14de eeuw de eerste hoofdstad van het rijk Siam. De site is opgedeeld in zones, en wij kiezen voor een bezoek van de centrale zone. Eigenlijk is dit deel niet zo groot en kan je het ook te voet bezoeken maar met deze temperaturen is het zalig op de fiets. We zien na het centrale deel wel of er nog tijd en zin is om een andere zone te bezoeken. Die liggen wat verder en zijn wat meer uitgestrekt.

Het is nu wel heel duidelijk dat we opnieuw in toeristisch Thailand zijn, het voordeel is dat twee blonde jongetjes niet meer zo uitzonderlijk zijn en dus meer met rust worden gelaten.

Sukhothai blijkt prachtig. We bezoeken Wat Mahathat, de grootste tempel en ooit het administratieve centrum van de oude stad. Louis en Emiel klimmen en klauteren waar het mag, zij kunnen zich prima uitleven. Dit deel lig er piekfijn bij, het wordt prima onderhouden dankzij UNESCO.

We fietsen naar Wat Sa Si, een tempel op een eilandje in een vijver met leliebloemen. De hele site ligt in de schaduw van grote bomen, en het is nog bewolkt, dus voorlopig valt het met de hitte wel mee. Tussen de grote tempels, die duidelijk wat zijn opgeknapt liggen nog andere ruines die meer authentiek zijn gehouden.
Wanneer we naar Wat Si Sawai fietsen zien we een groep kinderen die op schooluitstap zijn en aan het lunchen zijn. We stoppen om een foto te nemen en voor we het weten worden we zelf het onderwerp van vele foto's.
De tempel zelf lijkt op diegene die we gezien hebben in Angkor, in Cambodia.

We rijden nog een eindje verder en bezoeken de belangrijkste tempel van de Noordelijke zone. Dit is een echt ruine, en voor we er geraken moeten we een kudde buffels door.
Ondertussen zijn de wolken weg, en vinden we het mooi geweest. Het is al een eind na de middag, we leveren de fietsen binnen en gaan lunchen voordat we de laatste uren van de namiddag aan het zwembed doorbrengen. De groep met Belgen is vertrokken en het is er een stuk rustiger dan gisteren. Dit hotel blijkt een goede tussenstop voordat we later deze week naar het eiland Koh Samui gaan, want daar zien we waarschijnlijk geen Thai meer maar enkel westerlingen :).
Terwijl ik met de kinderen aan het zwembad blijf gaat Dirk voor een deugddoende Thaise massage. Emiel speelt met de bal met een Nederlands meisje en Louis slaat aan het stickeren. Zo heb ik eindelijk wat tijd voor een (electronisch) boek.

We verblijven niet helemaal in het centrum en dus niet kortbij restaurantjes dus we eten opnieuw in het resort, in het café bij Mattieu zoals de boys zeggen. Wij hebben echt geen idee waaarom, maar al sinds de eerste dag noemen de jongens elk restaurant 'het café bij Mattieu'.
Gaan slapen gaat opnieuw zeer vlot, Louis heeft voor de eerste keer in lang geen middagdutje gedaan en is supermoe. Ik maak wat tijd om de zakken opnieuw goed in te pakken. Morgen leveren we immers de auto binnen en is het gedaan met de bak achteraan te gebruiken als extra valies :).